Stationsgebouw Zwolle terug in authentieke kleuren
Het Zwolse stationsgebouw stamt uit 1863. Tijdens het kleurhistorisch onderzoek stuitten de specialisten van Veldman & Veldman na veel krabben op de oorspronkelijke kleuren van de derde bouwfase in 1908: een Bentheimer zandsteen tint op de gevels in combinatie met rode kozijnen, deuren en ramen. Ruim een eeuw later zijn deze kleuren in de oude glorie hersteld. Met de verf en het vakmanschap van nu van de bijna even oude Zwolse verffabriek Wijzonol.
Kwaliteit boven kosten
‘Het stationsgebouw Zwolle maakt deel uit van de zogeheten ‘Collectie van 50 stationsgebouwen’, die samen het verhaal van de historie en architectuur van de Nederlandse stations vertellen’, aldus Rolinka Veldhuizen, die als Adviseur Techniek Bouwkunde namens NS Vastgoed en Ontwikkeling de werkzaamheden aan de stations in Noord Nederland begeleidt. ‘Een flink aantal stations heeft de status van Rijksmonument en de verantwoordelijkheid hiervoor nemen we als NS heel serieus. We streven ernaar om ze zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat te houden of waar mogelijk terug te brengen. Zo is in Zwolle een ingrijpende kleurmetamorfose doorgevoerd: van wit en grijs naar een zandtint met rood. Dat dit extra kosten met zich mee brengt zal duidelijk zijn. Maar als het gaat om het behoud van architectonisch erfgoed, dan weegt kwaliteit toch net iets zwaarder dan kosten. Om die reden stellen we strenge eisen aan levensduur, kleur- en glansbehoud van verfsystemen.’
Logistieke uitdaging
In een omgeving waar dagelijks duizenden mensen bewegen is schilderwerk een grote logistieke uitdaging die niet vaker dan strikt noodzakelijk moet worden uitgevoerd. ‘Het vergt een gedegen organisatie van het uitvoerend schildersbedrijf’, beaamt Rolinka. ‘In de ochtendspits staat er niet zelden op elke schilder die aan het werk is een extra collega die het werkgebied bewaakt en treinreizigers de weg wijst. We laten de keuze voor het verfmerk aan de schilder; wij geven alleen kwaliteitscriteria door en de tijdspanne waarin het werk gedaan moet worden. Nu was het in Zwolle wel zo, dat de gemeente zich afvroeg of Wijzonol ook in beeld was als verfleverancier. Die vraag hebben we doorgespeeld naar de schilder, die op zijn beurt met Wijzonol in gesprek is gekomen en een aantal producten heeft getest en beoordeeld. Tot volle tevredenheid blijkbaar, want het hele pand staat nu in de Zwolse verf en het is schitterend.’
Eerst zien en overtuigen
‘Dat Wijzonol als oerhollands, Zwols bedrijf het schilderwerk van het ‘eigen’ station hoog op het verlanglijstje had staan kon ik me goed voorstellen’, aldus Cor Rutten van de Rutten Groep uit Nijmegen. ‘Ik wilde ze daarom best een kans geven, mits we overtuigd zouden zijn van de kwaliteit van de producten. Omdat het werk in de wintermaanden uitgevoerd zou worden, liet Wijzonol ons kennismaken met LBH 4SO; een vierseizoenenlak, die ook bij minder hoge temperaturen prima te verwerken is én snel droogt. In dat laatste waren we zeker geïnteresseerd want bij projecten als deze wil je zo snel mogelijk doorwerken met minimale overlast voor gebruikers. Tegelijkertijd moet de verf zelf aan de zwaarste eisen voldoen: op plekken waar zoveel mensen langskomen en stadsbussen tot aan de gevel af en aan rijden moet het schilderwerk extreem goed bestand zijn tegen krassen, stoten en reinigen.’
Enthousiaste schilders en reizigers
‘De uitkomst van de testen die we hebben uitgevoerd overtrof onze verwachtingen. Wijzonol had de specifieke rode kleur zelf al beoordeeld vanuit duurzaamheidsoogpunt en garandeerde optimaal kleurbehoud. De lak vloeide mooi, dekte uitstekend en droogde vlot. Ook Wijzonol 2SO Extreem voor de gevelafwerking bleek een schot in de roos, vooral aan de pleinzijde waar geen overkapping is. Deze watergedragen muurverf is speciaal ontwikkeld om door te kunnen werken bij lage temperaturen en snel wisselende weersomstandigheden. Regenvast na ongeveer een uur en daarvan hebben we veel gemak gehad; aan regenachtige dagen geen gebrek tijdens de uitvoering. De hele gevel is er rondom mee behandeld in een zandkleur die lijkt op die van Bentheimer zandsteen. Kennelijk vond men het originele Bentheimer zandsteen tijdens de bouw van het station te kostbaar en is in plaats daarvan gekozen voor een pleister- en verflaag in deze tint. Al met al kunnen we concluderen dat de keuze voor Wijzonol meer dan goed is uitgepakt. Van de betrokken schilders heb ik alleen maar enthousiaste geluiden gehoord over de verwerking en ook de vele voorbijgangers en reizigers reageerden positief op de vorderingen en het resultaat.’
